On 16 April 2018, the website Back-to-Normandy (www.backtonormandy.org) will exist for exactly 15 years. The preparations to start this website started in June/July 2002 after my first visit to Normandy during the celebrations of D-Day (yearly on June 6th). It was an intense period with many beautiful, touching moments and I was introduced to the most impressive and important period of the last hundred years.
The coast of Normandy is a place where the biggest invasion army ever, with assistance from the greatest maritime fleet ever, landed to start the liberation of West Europe. On a yearly basis, the eighty-kilometer-long frontline changes into a touristic attraction with the main attraction being the veterans that ‘were there'. Every veteran, recognizable by the heaps of medallions on their chest, seems to have personally liberated the Nazi-occupied North Western part of Europe. They will tell their story to whoever wants to hear it, but mostly tell it to each other. They were fortunate enough to survive the battle. In thankful memory to their companions that did not make it: ‘forever young’, as I would hear the veterans say often.
The veterans were applauded and cheered on by dozens of men and women that were dressed in uniforms and fashion of the forties while sitting on the old repaired army vehicles or endlessly walking around on the former battlegrounds to let them relive the history.
This sight amazed me. I did not understand much from the stories of the veterans, but I listened closely as I suspected that something important had happened. My interest turned to activity when I started archiving the stories through the website www.backtonormandy.org and by making movies of visits to historical locations and meetings with veterans. I also wrote my first compositions right after the impressive journeys through the difficult-to-pass hedgerows. Here, many soldiers on both sides had lost their lives even after surviving the first harsh battles at the beaches.
My thirst for ‘understanding’ the story became increasingly greater. The great number of stories of veterans, facts, and semi-facts annoyed me deeply as I could not understand the magnitude and connection of the events and the massiveness of the Normandy Landings. The countless books and online documents only give a glimpse of what happened in Normandy and WWII.
As I have done before with complex situations, am trying to understand this problem by using the ‘relational database’ technique. This is a technique that can disclose facts with help of search methods and reveals the connections to other facts.
I went to archive stories, facts, and semi-facts in a database that would form the core of Back to Normandy. The structure of the database made it possible to archive all the information in a way that could provide an overview that is reproducible and understandable. The end of providing a complete view is still not in sight, as it will remain unfinished.
With a clear overview of the system, I continued. I continued not only with the story of Normandy but as well with archiving a series of events throughout entire Western Europe. Many names passed by. Many tens of thousands of names were written down so that they would not be forgotten. There’s a saying: ‘you’re only truly dead when your name is no longer spoken of.’ Besides this approach, I also had to make use of the emotional impact of what I had seen by composing music.
Several roads came together. The first road is the history of family members that had suffered from the German and Japanese occupation. The other road was the history of Western Europe that knows only one turn point: the time before June 6th1944 and the time after. The day of the start of our freedom, fought by the hundreds of thousands of combatants from other countries than our own.
This would become the guidance for many tens of thousands of publications written on Back to Normandy. At this moment there are 139.503 stories and 13.824 categories, which are mostly a sum up of army units and their activities. As for my music, I gained an almost infinite well of inspiration. This afflatus led me to work as a film music composer and gave me the opportunity to meet Dame Vera Lynn and write the music for the documentary Omaha Beach Honor and Sacrifice. This documentary was awarded an Emmy in the US.
What satisfied me the most was that the website Back to Normandy had visitors from all places (over 160 countries and hundreds of visitors on a daily basis) and gave the opportunity to hundreds of people to help find the answers to their questions. These questions are involved with understanding their family members that participated in the landings in Normandy and their battle until the liberation of May 1945. A part of the testimonials are to be found here: www.backtonormandy.org/testimonials
In celebration of the last 15 years, I have created a film of 1 hour and 22 minutes. This film is composed of music that I have written and film material from the thirties and forties.
The story is as follows:
- Overture (a summary of the Normandy Landings)
- Prologue (Life in Western Europe, the coming of the Second World War)
- Mobilization
- Preparations for the invasion
- A prayer, spoken by President Franklin D. Roosevelt
- The start of D-Day
- The landings on the coast of Normandy
- The aftermath of the battle
- The advance of the war, with an incomplete summary of ‘battles & operations’
- Liberation of the concentration camps
- End of the war
- A music piece called ‘no more war please’, with images of the consequences of the war and the repatriation of fallen soldiers
- Images of my visits to Normandy, the film ‘The Last Pilgrimage’ that I have made in honor of the last official visit of the English veterans to Normandy and London. Besides that you will hear the music with the theme song of Omaha Beach Honor and Sacrifice.
- Peace (end credits)
De website Back-to-Normandy (www.backtonormandy.org) bestaat op 16 april 2018 precies 15 jaar. De voorbereidingen om deze website te starten, begonnen al in juni/juli 2002 na mijn eerste bezoek aan Normandië tijdens de vieringen van D-day (jaarlijks op 6 Juni). Het werd een intensieve periode met vele mooie, ontroerende momenten en ik maakte kennis met de meest indrukwekkende en belangrijkste periode van de laatste 100 jaar.
De kust van Normandië is de plek waar het grootste invasieleger ooit, met behulp van de grootste maritieme vloot ooit, landde om een begin te maken met de bevrijding van West-Europa.
Jaarlijks verandert de voormalige 80 kilometer lange frontlinie in een toeristische trekpleister met als hoofdattractie de veteranen die “erbij” zijn geweest. Elke veteraan, herkenbaar aan de trossen medailles op hun borst, lijkt persoonlijk de bevrijding te hebben bezorgd aan het onder Nazibewind zuchtende noordwestelijk deel van Europa. Ze vertellen hun verhaal aan wie het maar horen wil. Maar ze vertellen het vooral ook aan elkaar. Zij die het geluk hadden deze strijd te hebben overleefd. In dankbare herinnering aan hun kameraden die het niet hebben gehaald: “forever young”, zoals ik veteranen vaak hoorde zeggen.
De veteranen worden toegejuicht door talloze mannen en vrouwen, verkleed in uniformen en de mode van de veertiger jaren. Zittend op, met veel zorg opgelapte legervoertuigen of eindeloos rondlopend op de voormalige battlegrounds om voor zichzelf de geschiedenis te laten herleven.
Mijn verbazing bij deze aanblik was groot. Van de verhalen van de veteranen snapte ik maar weinig. Maar ik luisterde wel zeer geïnteresseerd omdat ik vermoedde dat er toch wel iets belangrijks was gebeurd.
Die interesse sloeg om in een actieve manier om mijn ervaringen vast te leggen en om er van te leren wat ik had gezien en gehoord. Dat deed ik door middel van de website www.backtonormandy.org en door middel van het maken van vakantiefilmpjes met bezoeken aan de historische locaties en ontmoetingen met veteranen. Ook mijn eerste composities schreef ik al meteen na de indrukwekkende tochten door de moeilijk begaanbare hedgerows (talloze lapjes grond gescheiden door vrijwel ondoordringbare heggetjes), waar vele soldaten van beide zijden hun leven hadden verloren als ze al de slachtpartij van de stranden hadden overleefd.
Mijn honger om te “begrijpen” werd alleen maar groter. De veelheid aan verhalen van veteranen, feiten en halve feiten frustreerde mij diep omdat ik de omvang én samenhang van de gebeurtenissen niet begreep. Sterker nog, niet kón begrijpen door de massaliteit van de Normandy Landings. De talloze boeken en digitale documenten die ik heb, geven slechts een glimp van wat er is gebeurd in Normandië en WWII.
Zoals ik wel vaker met complexe situaties doe, probeerde ik dit giga-probleem te doorgronden met behulp van de techniek van de “relationele database”. Een techniek die feiten d.m.v. zoekmethodes in samenhang (relaties) kan ontsluiten, al naar gelang de vraag die wordt gesteld.
Zo ook hier. Ik ging feiten, halve feiten en verhalen vastleggen in een database die uiteindelijk het hart van Back-to-Normandy zou gaan vormen. Door de opzet en structuur van de database was ik in staat gebleken alle informatie vast te leggen, zodanig, dat ik het te allen tijde kon reproduceren. Op een manier die ik wel kon bevatten. Het eind is nog niet in zicht, het zal ook nooit gereed komen.
Door het overzichtelijke systeem ging ik verder. Niet alleen het verhaal van Normandië, maar stap voor stap kwamen de vele gebeurtenissen in heel West-Europa aan bod. Met vooral namen en nog eens namen. Vele tienduizenden namen zijn beschreven opdat ze niet vergeten worden. Een spreekwoord zegt: “je bent pas echt dood als je naam niet meer wordt genoemd”. Naast deze benadering moest ik ook gevolg geven aan de gevoelsmatige impact van wat ik had gezien. Met behulp van mijn muziek.
Er kwamen vele wegen bij elkaar. De geschiedenis van familieleden die hadden geleden onder het Duitse en Japanse juk. De geschiedenis van West-Europa die maar één echt kantelpunt kent. De tijd voor 6 Juni 1944 en de tijd erna. De dag van het begin van onze vrijheid, bevochten door honderdduizenden strijders uit andere landen dan de onze.
Dit gegeven zou de leidraad worden voor vele tienduizenden publicaties van mijn hand (Op dit moment 139.503 verhalen en 13.824 categorieën, grotendeels een opsomming van legereenheden met hun activiteiten die hebben meegedaan.
Ook mijn muziek kreeg een welhaast onuitputtelijke bron van inspiratie. Deze bezieling leidde ertoe dat ik als (film)componist ging werken met als bekroning de ontmoeting met Dame Vera Lynn en het schrijven van de muziek voor de documentaire Omaha Beach, Honor and Sacrifice die in de USA met een Emmy werd bekroond.
Maar vooral veel voldoening gaf en geeft de website Back-to-Normandy die inmiddels uit alle windstreken (ruim 160 landen en dagelijks honderden bezoekers/duizenden pagina’s) is bezocht en honderden mensen heeft kunnen helpen met het vinden van antwoorden op hun vragen. Vragen die vooral betrekking hebben op hun familieleden die hebben meegedaan aan de landingen in Normandië en hun zegetocht tot en met de bevrijding in Mei 1945.
Een deel van de dankbetuigingen staan hier: https://www.backtonormandy.org/testimonials
Ter gelegenheid van deze 15 jaar heb ik een film gemaakt van 1 uur en 22 minuten, samengesteld uit muziek die ik heb geschreven en filmbeelden uit de dertiger en veertiger jaren.
De volgorde, de verhaallijn:
- · Ouverture (een samenvatting van de Normandy Landings)
- · Proloog (Het leven in West-Europa, de opmaat naar de tweede wereldoorlog)
- · Mobilisatie
- · Voorbereidingen voor de invasie
- · Een gebed, uitgesproken door President Franklin D. Roosevelt
- · Het begin van D-day
- · De landing op de kust van Normandië
- · De situatie (aftermath) van het slagveld na de landing
- · Voortzetting van de oorlog met een onvolledige opsomming van “battles & operations”
- · Bevrijding van de concentratiekampen
- · Einde van de oorlog
- · Een muziekwerk “No more war please” met beelden van de gevolgen van de oorlog en het repatriëren van gevallen soldaten
- · Beelden van mijn bezoeken aan Normandië, de film “The Last Pilgrimage” die ik heb gemaakt ter gelegenheid van het laatste officiële bezoek van de Engelse veteranen aan Normandië en London. Daarnaast hoor je de muziek met het thema van de bekroonde Emmy film
- · Peace (aftiteling)
