Het 20ste album Birds' Horizon zou ik willen scharen onder de categorie symfonische gedichten. Een symfonisch gedicht is een ÈÈndelig orkeststuk waarin een onderwerp, bijvoorbeeld een gedicht, een verhaal, een visueel beeld als basis dient. De aard van het symfonische gedicht is dan ook verhalend en/of illustratief.
Het mooiste voorbeeld van zoín gedicht vind ik ëTod und Verkl‰rungí van Richard Strauss. Ik heb de muziek helemaal nagemaakt en het verhaal geduid met een gesproken toelichting en pop-ups wat er op dat moment in de muziek gebeurt. Link naar Richard Strauss.
Deze vorm van componeren was in de tweede helft van de 19e eeuw tot circa 1920 in zwang. Daarna verdween het om een of andere reden. Misschien omdat deze vorm van componeren best wel veel vraagt van de componist. Maar zoals ik vertel in mijn introductie van ëTod und Verkl‰rungí gaan sommige dingen vanzelf. In ieder geval wel bij mij als ik even over de horizon mag kijken.
Ik heb al meerdere symfonische gedichten geschreven naast deze vier werken. Het is een vorm waarin ik me helemaal kan uitleven. Geen strakke formats of platte hook's. Geen uitgevers of producenten die in je nek hijgen. Gewoon de noten laten stromen en mijn verhaal vertellen wat op dat moment in mijn hoofd ronddwaalt.
Iets over deze 4 composities:
Behind the Horizon is een compositie van ruim 25 minuten waarin ik mij laat leiden door de invloed van de grote componisten op mijn gehoor. Die beïnvloeding vond vooral plaats toen ik als slagwerker achter in het symfonieorkest zat te luisteren en de verrichtingen hoorde en zag van grote dirigenten als Willem van Otterlo en vele anderen.
Bij het schrijven van mijn muziek in de stijl van.. ging ik ëin gesprekí met de betreffende componist die me dan wist te vertellen hoe het moest. De titel ëBehind the Horizoní verraadt natuurlijk de fysieke afstand tussen mij en de componisten.
Landscape is ook een symfonisch gedicht pur sang. Om het makkelijker te maken heb ik er ook een filmpje bij gemaakt. Je hoort hoe ik dwaal in ruimte en tijd. De akkoorden, themaís zijn helemaal losgelaten in de natuurlijke vergezichten.
Filmpje vind je
