Depressions

Depressions

Een muzikale poging om de verklanken wat een depressie voor iemand kan betekenen. Vooral te laten horen hoe je je dan voelt. Kort gezegd is het gevoel van gevangen zijn in een stemming waar je niet zomaar een, twee, drie uitkomt. Voor mij goldt dat gevoel, die beklemming wat jaren geleden. Toen schreef ik dit werk, dat ik nooit heb afgemaakt. Bij het verder opruimen van mijn archief kwam ik het weer tegen. Het gevoel haal ik makkelijk terug omdat een depressie op dat moment een werkelijkheid is geworden die - met de wetenschap van toen en nu - dan ook weer verdwijnt. Dat vergeet je niet zo gauw. Het is een kwestie van uitzitten en proberen gezond gedrag te beoefenen, zoals de natuur in of muziek schrijven (dat is altijd goed voor mij). Daarom kon ik het afmaken. Het is zeker geen carnavals hitje geworden. Maar ook geen muziek die ik onder een rampenfilm zou zetten. 

Wat er in het werk gebeurd: Ik gebruik bewust liggende, steeds maar herhalende akkoorden in de trombone en/of hoorns. Gevangen in een intervallen (2-3 noten) die maar niet oplossen. Harmonieën die goed lijken te gaan en dan weer dissoneren, lelijk klinken.

De foto is een surrealistisch beeld van iets wat niet waar kan zijn. Zo is het uiteindelijk ook met een depressie ook. Als je maar durft te kiezen voor het leven.