Spotify
Birds' Circle
Ik heb dit jaar inmiddels 20 albums gepubliceerd op Spotify. Birds’ Circle is de 21ste. Dit album past in deze periode waarin het leven ook zijn andere kanten laat zien. Waarin vrienden, bekenden eerder dan ons lief is – komen te overlijden of op een andere manier uit ons leven verdwijnen. Het dwingt je om op een andere manier naar het leven te kijken: de eindigheid van het leven, relaties, enzovoort. Gaandeweg kom ik er ook wel achter dat die eindigheid, soms abrupte eindigheid maar betrekkelijk is. Want elke keer blijkt dat zo’n einde ook het begin kan zijn van iets nieuws. Woorden vinden om dit wonder te omschrijven zijn moeilijker voor mij dan het in muziek te vertellen. Dit album gaat hier expliciet over. In de vorm van een cirkel die geen begin of einde heeft. Terwijl je de cirkel volgt in zijn oneindige vorm, maak je wel van alles mee. Samengevat in de onderstaande titels: Begin van de cirkel (Begin of the Circle). Begin of the Circle is een werk waar alles nog pril is, zonder hindernissen. Bits and Pieces is een muzikale collage van wat er allemaal op mijn pad is gekomen. Forgotten zijn die momenten waarin de aandacht weer verder is gegaan terwijl het oude nog niet is opgelost. Goodbye to Life: Dit werk is bedoeld om in eerste instantie vrede te sluiten met mijzelf. Dan is dat maar alvast gebeurd:-) Het bijbehorende filmpje is een symbolische flashback op een leven dat langzaam oplost. Het gedicht in de film https://vimeo.com/753872853 spreekt hopelijk voor zich. Het laatste werk End of the Circle is mijn allereerste compositie ooit. Geschreven in 1980 voor het slot van de Bacchanten, een toneelstuk bij de Haagse Comedie (nu Nationaal Toneel). Bedoeld voor de slotscène met Anne-Marie Heyligers (in de rol van Agaue) waarin ze treurt om de dood van haar zoon. Bij Agaue valt de sluier van waanzin weg, ze herinnert zich niks meer. Zich realiserend dat ze haar zoon heeft vermoord, snikt ze en probeert ze de resten te omhelzen. Helaas moest ik toentertijd de muziek een stuk minder "zielig maken" omdat het te mooi en intens was en zou afleiden van het schitterend gespeelde slot door Anne-Marie. De recensie was toch prima voor mij: een speciaal compliment voor de muziek die ik in elke voorstelling gedurende een aantal maanden live meespeelde met de acteurs. Voor mij een onvergetelijke ervaring. Een spoiler: dit album is dus géén verlangen naar de dood, want ik ben heel gelukkig met Hilke en de kinderen en nog zonder echte mankementen. Ik ben er al lang achter dat, als ik praat over mijn leven in mijn muziek, iedere luisteraar zijn eigen invalshoek kiest: intuïtie, gevoel, ratio, instinct. Ik doe dat net zo goed, dan heb je al heel wat invalshoeken. Misschien heb je iets aan dit album. Allemaal korte of lange verhalen in muziek. Net als in de andere 20 albums. |