Vimeo
Birds' on Vimeo
Song for Jordi - Afblijven is stock muziek voor de film Afblijven. D.w.z. wel van te voren gecomponeerd, maar niet opgenomen in de film zelf. Het blijft wel een mooi stukkie
Song of the Sea is een orkestraal werk van mij uit het begin van dit millennium (circa 2003). Een periode waarin ik mijn liefde voor filmmuziek verder aan het ontwikkelen was. Gecombineerd met de jaren dat ik in symfonieorkesten speelde als slagwerker. En dus veel tijd om te luisteren achter in het orkest, maar ik was ook wel alert om het plingeltje op de triangel op het juiste moment te spelen. Mijn gehoor werd vooral toen bepaald door de grote Meesters uit de klassieke muziek en de rijke klankkleur van strijkers, blazers en slagwerk. Een dankbare periode. "Toen was muziek nog heel heel gewoon", om Sjoerd Pleisier maar eens te citeren.
Ik vermoed dat Song of the Sea een compositie is voor wie de zee wel wat of te hoog gaat. Je moet namelijk zelf ook roeien, peddelen, hozen en zelfs zwemmen met je oren om te blijven drijven. In sommige delen ga je makkelijk voor de wind, maar tijdens andere delen is het alle hens aan dek. Je snapt het al. Het is werk dat gaat over d ...
Andre Heuvelman ontmoette ik via LinkedIn. Hij had mijn compositie over de Nazikampen gehoord. Hij schreef: Via de pijn naar de droom. Die uitspraak intrigeerde mij.
Al snel kwam ik erachter dat Andre een begaafd trompettist is. Eentje die een volstrekt persoonlijk geluid heeft, een die je overal tussenuit haalt en die bepaald geen kopie is van wie dan ook.
Er ontstond via de chat een leuke uitwisseling over waar we mee bezig zijn waardoor ik hem al wat beter leerde kennen. Zijn optredens voor Paul Witteman en diverse andere gelegenheden completeerde het beeld van een man met veel talent, ambitie en energie.
We maakten een afspraak om elkaar eens in het echt te bekijken en mogelijke ideeën uit te wisselen. Met hulp van Hilke die een heerlijk rijstschotel uit de keuken toverde hadden we een paar creatieve uren.
Ter voorbereiding van zijn bezoek had ik een compositie geschreven, geheel in de geest zoals ik hem tot dan toe ha ...
Stadskolk in Zwolle is een stukje natuurgebied waar we vaak langslopen. We kunnen het vanuit huis zien liggen. Een prachtig nog gespaard meertje achter de dijk van het Zwartewater.
Aan het eind van het filmpje zie je de plek waar vandaan ik het filmpje gemaakt heb. Een heerlijk plekje om even wat te mediteren, om je heen te kijken of de golven te tellen.
sunset, a sense of peace washed over us.
sun
Vlak voor het maken van dit filmpje, zittend bij de Stadskolk in Zwolle (vlak bij ons huis) kregen we het bericht dat onze goeie vriend Peter Greve was overleden. Door euthanasie. Een paar dagen daarvoor hebben we lang met elkaar gesproken. Hij was 90, zijn pijn was niet meer te bestrijden.
De zon ging op dat moment bijna onder en met mijn iPhone heb ik dit vastgelegd.
De film en mijn muziek drukt ons gevoel uit, zoals we daar zaten, over de eindigheid van het leven. Een moment voelde we ons verslagen maar ook met de gedachte dat het leven niet eindigt met alleen verdriet, maar met een gevoel van vrede.
De instrumenten zijn flugelhorn, viool, altviool, harp en contrabas (pizz)
Bidden is goed. Je hoeft niet eens te geloven om te kunnen bidden. De een gaat naar de Kerk, de ander doet aan yoga, mediteert, zuipt tegen de klippen op. Er zijn ook mensen die doen niks. Geven de schuld aan iets anders. Dat kan. Want dat is makkelijk.
Ik doe aan muziek. Moeilijke tijden heb ik getransformeerd in muziek. Omdat muziek - voor mij - altijd het antwoord is. Voor een ander is het praten, creatief zijn of op een (vecht)sport. Allemaal goed.
Symfonisch gedicht is zo’n getransformeerd verhaal. Het gaat over echte gebeurtenissen die ik in dit filmpje niet laat zien. Ook niet metaforisch. Gewoon een filmpje met mijn muziek hoe je kunt bidden. In tijden van nood, maar ook in tijden van dankbaarheid. Naar iets van wat van belang is in je bestaan, waaraan je merkt dat je leeft.
Een korte uitleg over onderstaande compositie Symfonisch Gebed.
Symfonisch Gebed is een compositie uit 2003. Ik vond onlangs een ‘uitgeknepe ...
Romance no.1. Nu heet het voor Spotify: Tears to see you go.
Al vele jaren geleden geschreven. Een mooie melodie (vind ik zelf) die blijft hangen. Althans zeker bij mij. De naam "Romance" is wat cryptisch. Vaak gebruikt om een emotioneel werk te duiden. Ik heb ook een romance in de andere betekenis van het woord. Met mijn vrouw. Al vele jaren. Ik draag het daarom aan haar op.
Over dat cryptische: Het is wat dubbel. Deze muziek die ik heb gecomponeerd. Een melodie die over de liefde gaat maar waarbij de liefde ook hartverscheurend kan zijn. In dit zelf gemonteerde filmpje wordt de melodie, vertolkt door de viool, letterlijk doormidden gezaagd. Een lyrische melodie die wordt verzaagd omdat de liefde bespelen immers altijd moeilijk is. Het vraagt oefening en geduld. Maar vooral de kracht van de Liefde.
Versie met Nederlandse ondertitels.
Een score voor een twee uur durende film waarvan ik de muziek in drie dagen gemaakt heb: The Birds. De motivatie om deze beroemde film te underscoren laat zich natuurlijk makkelijk raden. The Birds is ook de bijnaam voor ons gezin. Birdspublishing is de naam waaronder ik mijn werk publiceer. De film The Birds is vandaag de dag nog steeds een relatief bekende horrorfilm en geldt als een van de belangrijkste films van Hitchcock. De speciale effecten en de filmmuziek, of het gebrek daaraan, zijn stilistische kenmerken. Vooral dat gebrek daaraan triggerde mij.
De film bekijken in zijn oorspronkelijke vorm is absoluut een aanrader. Die enorme ruimte tussen de handelingen, waarbij niks gebeurd in filmisch opzicht, laat genoeg over aan je fantasie. Dat geldt dus ook voor mij. Mijn hoofd ging ook ...
The Birds | Hitchcock & Fred Vogels - Teaser: https://www.fredvogels.com/music/birds-on-vimeo/216-the-birds-hitchcock-fred-vogels
Een score voor een twee uur durende film waarvan ik de muziek in drie dagen gemaakt heb: The Birds. De motivatie om deze beroemde film te underscoren laat zich natuurlijk makkelijk raden. The Birds is ook de bijnaam voor ons gezin. Birdspublishing is de naam waaronder ik mijn werk publiceer. De film The Birds is vandaag de dag nog steeds een relatief bekende horrorfilm en geldt als een van de belangrijkste films van Hitchcock. De speciale effecten en de filmmuziek, of het gebrek daaraan, zijn stilistische kenmerken. Vooral dat gebrek daaraan triggerde mij.
De film bekijken in zijn oorspronkelijke vorm is absoluut een aanrader. Die enorme ruimte tussen de handelingen, waarbij niks gebeurd in filmis ...