Het concert (Paul Creston concertina for marimba and orchestra) wat ik met de Kapel speelde was toen - in de eind tachtiger jaren - wel bijzonder. Voor die tijd was dit werk redelijk onspeelbaar aangezien er geen opleiding bestond om marimba op dit niveau te spelen. Maar ja, ik speelde wel vaker muziekwerken die onspeelbaar werden genoemd. Voor mij een uitdaging en keihard studeren om het toch voor elkaar te krijgen. Ik gebruikte viool en celloboeken om te oefenen.