Karlheinz Stockhausen is weer hip. De uitvoering van zijn compositie Aus Licht met 500 musici en 4 helicopters trekt natuurlijk weer veel aandacht en subsidiegeld in het Amsterdamse. Ik geloof niet dat het in mijn woonplaats Dronten een doorslaand succes zal zijn. Zelfs niet op de Meerpaaldagen. Maar dat hoeft ook niet.
Karlheinz Stockhausen is wereldberoemd. Zeker in de dagen (1981) dat ik hem bezocht in zijn villa op een berg (Kürten) in de buurt van Keulen. Ik was gevraagd - in de tijd dat ik veel regelde voor de Slagwerk(groep) Den Haag - door Holland Festivalbaas Frans de Ruiter om een werk van hemop de planken te krijgen.
Over dit gebeuren kun je lang of kort zijn. Zoals het verhaal: zijn dochter Julika, toen ze twee jaar oud was, hoorde ineens allerlei geluiden in haar buik, en hij, Stockhausen grapte met haar, "je hebt muziek in je buik!" Zijn dochter barste in lachen uit en riep eindeloos "Muziek in de buik!" Haar lachen hield maar niet op zodat hij bezorgd over haar werd. Ze stopte pas met lachen nadat hij haar op bed legde, waar ze giechelend in slaap viel.
Ik heb een hele dag met hem gewerkt om hem en zijn stuk te begrijpen om het vervolgens te (laten) ensceneren: het laten maken van de pop door een Academie voor Beeldende Kunst, het aanschaffen van de speeldoosjes ergens in Zwitserland en het inhuren van acteur Reinier Heidemann als regisseur. Ik kende Reinier al van mijn tijd bij de Haagse Comedie. Reinier moest ons slagwerkers zover krijgen om naast het spelen van de muziek ook nog een hele theatrale act op te voeren, op basis van wat ik van Stockhausen die dag had geleerd. Ik heb Reinier ook nog gevraagd een ander werk te regisseren van Kagel. Een life uitzending van de VPRO, rechtstreeks uit Carré. Was toen ook wel even een dingetje.
Voor Stockhausen werd een speciale privé- en tevens persuitvoering georganiseerd in Bellevue (A'dam). Je kunt het geloven of niet, Karlheinz zat te huilen in de zaal. Vandaar zijn nogal persoonlijke opdracht in mijn speelpartituur.
Vraag je aan me: vind je het mooi? Zo luisterend, zonder te kijken naar alle poespas is het best aangenaam.
https://www.youtube.com/watch?v=uqlMEhGlc6Y& uitvoering door een collega groep. Ik herinner me dat ik de gongpartij speelde.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Karlheinz_Stockhausen
