Dit liedje “Sick Child (ziek kind)” is opgedragen aan mijn een-na-oudste kind Christiaan, die in 2002 uit mijn leven verdween. Zonder iets te zeggen, zonder dat ik weet of snap waarom. Nog steeds niet. Het is nu zijn eigen keuze, toen zeer waarschijnlijk niet. Op de coverfoto zie je Christiaan, ongeveer 3 jaar oud, vaak ziek met een snotterneus. Op de film zie je ook zijn broer Roald die inmiddels ook al jaren uit het vizier zijn. Het resultaat van een moeder die 'revanche' wilde en dat uitspeelde via de kinderen, nadat ik de scheiding had aangevraagd. Mijn huidige vrouw ontmoette ik pas daarna.

00:00 Het liedje begint met piano en een blokfluit. Het beeld van een kind verdiept in het spel. In de muziek hoor je het thema (voor de helft). Het thema wordt niet afgemaakt.

00:53 Het kind wordt ziek. De mensen omringen het met zorg en liefde. Maar het echte werkende medicijn wordt niet gegeven. In de muziek hoor je het thema (voor de helft). Het thema wordt weer niet afgemaakt.

01:38 Er is verdriet en er zijn gevoelens van onmacht omdat het kind niet geholpen kan worden. In de muziek hoor je nu het hele thema met een andere harmonie.

Het 2e deel van het thema begint op 02:29: als het ware “loslaten” van het kind in het proces waar het zich in bevindt. Het geldt ook voor de mensen daaromheen die niets meer kunnen doen.

02:54 Het kind trekt zich terug in het spel. Niet wetende of het ooit zal genezen. In de muziek hoor je weer het beginthema. Maar deze keer terug met een hele zachte dwarsfluit die het kind helpt bij het spel.

03:46 De muziek eindigt zonder slotakkoord.

Het is een ‘fact of life’ dat al weer jaren achter mij ligt. De ‘herkansing’ met weer twee zonen en de mooiste vrouw ter wereld maakt alles goed.